Sepanjang kerjaya saya sebagai Ahli Terapi Pertuturan-Bahasa yang memfokuskan pada masalah pemakanan dan menelan di kalangan kanak-kanak, terutamanya dengan kanak-kanak autisme yang mengalami masalah pemakanan cerewet. Ramai daripada kanak-kanak ini menunjukkan tingkah laku yang terhad dan ritualistik sekitar makanan dan waktu makan, yang boleh menyebabkan kekurangan zat makanan dan menjejaskan pertumbuhan mereka. Keadaan ini sering menyebabkan tekanan yang ketara, ia amat membebankan bagi ibubapa dan akhirnya mereka boleh berasa putus asa. Mereka sering melaporkan bahawa anak mereka dahulu makan pelbagai jenis makanan tetapi mula mengurangkan jenis makanan daripada diet mereka secara beransur-ansur sekitar usia dua tahun. Menyaksikan anak mereka menolak satu demi satu makanan amat menyedihkan bagi ibu bapa, membuatkan mereka berasa tidak berdaya.

Pemakanan cerewet di kalangan kanak-kanak dengan autisme sememangnya adalah cabaran yang besar disebabkan ciri-ciri citarasa dan tingkah laku unik yang dikaitkan dengan keadaan tersebut.

Strategi berikut membantu semua kanak-kanak, bukan sahaja kanak-kanak autisme, mewujudkan tabiat siang dan waktu tidur yang sihat yang menggalakkan tidur. Tabiat tidur yang baik sering dirujuk sebagai kebersihan tidur yang baik.

Ramai kanak-kanak dengan autisme (ASD) mengalami sensitiviti deria yang tinggi yang mempengaruhi persepsi mereka terhadap makanan secara ketara. Sensitiviti ini boleh menjejaskan bagaimana mereka bertindak balas terhadap pelbagai tekstur, rasa, bau, dan suhu makanan. Sebagai contoh, seorang kanak-kanak mungkin mendapati tekstur makanan tertentu, contohnya lembik atau rangup, pelik atau pun tidak bersesuaian dengan citarasa mereka. Begitu juga, makanan berperisa kuat atau berbau pelik boleh menyebabkan mereka merasa terganggu, sehingga menyebabkan mereka enggan memakan makanan tersebut. Suhu makanan, sama ada terlalu panas atau terlalu sejuk, juga boleh menjadi faktor dalam pemilihan makanan. Akibatnya, sensitiviti deria ini boleh menyebabkan situasi dimana kanak-kanak hanya memakan beberapa jenis makanan sahaja. Pemakanan cerewet ini boleh menjadi cabaran bagi penjaga, kerana ia memerlukan perancangan dan penyesuaian yang teliti untuk memastikan kanak-kanak menerima pemakanan yang seimbang sambil mengambil kira sensitiviti deria mereka.

Kanak-kanak autisme sering mempunyai daya keinginan yang kuat terhadap rutin dan mungkin menunjukkan ketegaran sekitar waktu makan atau pilihan makanan tertentu. Ketegaran ini boleh muncul dalam pelbagai cara, seperti menegaskan untuk makan makanan yang sama pada setiap hidangan, memerlukan makanan disajikan dengan cara tertentu, atau mengikuti urutan tertentu ketika makan. Sebagai contoh, seorang kanak-kanak mungkin memerlukan makanan mereka disusun mengikut urutan tertentu di atas pinggan atau hanya makan dari mangkuk tertentu atau menggunakan sudu garpu/alat-alat permakanan tertentu. Perubahan dalam penyajian makanan, seperti memotong sandwic dengan cara yang berbeza atau menyajikan makanan di atas pinggan yang berbeza, boleh mengganggu kanak-kanak ini. Begitu juga, sebarang perubahan kepada waktu makan, seperti makan pada masa yang berbeza atau di lokasi yang berbeza, boleh menyebabkan keresahan yang ketara. Perasaan ini boleh menyebabkan mereka menolakkan makanan sepenuhnya, menjadikan waktu makan satu keadaan yang amat mencabar bagi kedua-dua pihak, kanak-kanak dan penjaga. Memahami dan membantu ketegaran dan ritual ini adalah penting untuk mewujudkan persekitaran waktu makan yang positif dan sokongan untuk kanak-kanak berasa selamat dan selesa.

Kanak-kanak autisme sering mempunyai rangkaian makanan terhad yang mereka gemari, menyebabkan diet mereka terhad. Pilihan yang kurang ini sering mengakibatkan diet yang tidak seimbang yang boleh menyebabkan kekurangan nutrien penting yang diperlukan untuk pertumbuhan dan perkembangan yang sihat. Kanak-kanak ini mungkin menunjukkan kegemaran terhadap jenis makanan tertentu, seperti makanan dengan tekstur, rasa, atau warna tertentu, dan mungkin menolak untuk makan apa sahaja di luar pilihan yang mereka gemari. Akibatnya, diet mereka mungkin kekurangan pelbagai vitamin, mineral, dan nutrien lain yang diperlukan untuk kesihatan yang menyeluruh. Pemilihan makanan yang selektif ini boleh menimbulkan cabaran besar bagi penjaga, di mana mereka mesti mencari cara yang kreatif untuk memperkenalkan makanan baru dan memastikan anak mereka menerima nutrien yang mencukupi.

Waktu makan sering melibatkan interaksi sosial dan komunikasi, yang boleh menjadi cabaran khusus bagi kanak-kanak autisme yang menghadapi kesukaran dengan kemahiran ini. Kanak-kanak ini mungkin mengalami kesukaran untuk terlibat dalam perbualan sewaktu makan atau memahami petunjuk sosial, menjadikan pengalaman makan agak tertekan dan tidak selesa. Kerisauan menghadapi interaksi sosial, seperti membuat hubungan mata, menjawab soalan, atau menunjukkan adab di meja makan, boleh meningkatkan kebimbangan dan ketidakselesaan mereka semasa makan. Ini boleh menyebabkan mereka mengelak, di mana kanak-kanak mungkin lebih suka makan bersendirian atau menolak untuk menyertai waktu makan bersama keluarga. Mewujudkan persekitaran waktu makan yang menggalakkan dapat mengurangkan tekanan sosial sekaligus membantu menjadikan waktu makan lebih seronok.

Dalam beberapa kes, kanak-kanak autisme mungkin mengalami masalah yang berkaitan dengan sistem pencernaan mereka, seperti refluks (di mana asid perut mengalir kembali ke esofagus) atau sembelit. Masalah gastrointestinal ini berpotensi menjejaskan selera makan mereka dan mengubah corak pemakanan mereka. Oleh itu, menguruskan masalah pencernaan ini adalah penting dalam memahami dan menangani tabiat makan kanak-kanak autisme.

Menangani cabaran pemakanan di kalangan kanak-kanak autisme memerlukan pendekatan yang menyeluruh serta berempati. Kesabaran, pemahaman, dan pelbagai strategi adalah penting untuk menyokong keperluan nutrisi mereka secara berkesan. Menguruskan sensitiviti deria memainkan peranan penting kerana ini dapat memberi kesan besar terhadap kerelaan mereka untuk mencuba makanan baru dan mahu menyertai rutin sewaktu makan. Menetapkan jadual dan persekitaran yang konsisten membantu mencipta kebolehramalan untuk mengurangkan keresahan dan meningkatkan keselesaan mereka semasa waktu makan.

Mendapatkan nasihat profesional dari pakar seperti ahli terapi carakerja, ahli pertuturan-bahasa, atau ahli diet berdaftar yang memiliki kepakaran dalam autisme sangat bermanfaat. Mereka boleh menyediakan strategi yang sesuai untuk menangani kesulitan pemakanan secara khusus dan menggalakkan tabiat pemakanan yang lebih sihat.

Setiap kanak-kanak autisme mempunyai keutamaan dan cabaran yang unik, oleh itu penting untuk menyesuaikan intervensi mengikut keperluan mereka. Pendekatan individu ini memastikan interaksi waktu makan adalah positif serta mendidik begitu juga menyokong kesejahteraan dan perkembangan keseluruhan kanak-kanak. Dengan menggabungkan kesabaran, pemahaman, dan pendekatan yang holistik, penjaga boleh meningkatkan pengalaman makan dan kualiti hidup kanak-kanak autisme secara berkesan.